VIII. Remont kościoła

Według planów ks. proboszcza i Rady Parafialnej pamiątką Jubileuszu Roku 2000 miał być generalny remont wnętrza kościoła. Prace te ze względów ekonomicznych parafia mogła podjąć jednak dopiero w roku 2001. Prac renowacyjnych podjęła się firma pana Daniela Nowackiego. Prace rozpoczęły się wiosną 2001 r. od badań ścian kościoła, w wyniku których odkryto oryginalną secesyjną polichromię kościoła. Postanowiono ją odtworzyć. Koszty prac wyznaczonych na przynajmniej rok okazały się dość wysokie. Z pomocą przyszli miejscowi parafianie, z których większość to renciści i emeryci. To tylko dzięki ich ofiarności można było wyremontować kościół. Miesięcznie koszty remontu wynosiły ok. 35 tysięcy zł. Parafia nie otrzymała z zewnątrz żadnej pomocy. Utarło się przekonanie, że remont kościoła powiódł się dzięki cudownemu wstawiennictwu św. Jacka.

 W międzyczasie dokonuje się zmiana na stanowisku wikariusz parafialnego. W miejsce ks. Szajnera z dniem11 czerwca 2001 r wikariuszem parafialnym zostaje ks. Przemysław Newecki.

Uroczystego poświęcenia prac remontowych dokonał biskup legnicki Tadeusz Rybak dnia 9 czerwca 2002 r. W tym dniu, kiedy parafia obchodziła również Jubileusz XXX – lecia swego istnienia otrzymała szczególny prezent, dekretem z dn. 8 maja 2002 r. bBiskup Tadeusz Rybak, w X roku istnienia Diecezji Legnickiej, podniósł kościół nad Kaczawą w Legnicy do godności Sanktuarium Św. Jacka. Nastąpiło to dzięki staraniom ks. proboszcza i tutejszych parafian oraz rozwijającego się kultu świętego patrona Zakaczawia. 24

Uroczystości XXX-lecia poprzedziło inne szczególne wydarzenie; 30 maja 2002 r. miała miejsce intronizacja figury Matki Bożej, którą mieszkańcy nazwali Matką Pięknej Miłości. Figura Maryi została ufundowana 2 lata wcześniej. Została wykonana w Świdnicy z lipowego drewna o naturalnej barwie. Jej wygląd nie zadawalał jednak ani proboszcza, ani parafian. Ponadto nastąpiły jej pęknięcia. Ks. proboszcz odnalazł artystę p. Andrzeja Walijewskiego, który podjął się przeróbki figury. Kiedy 29 maja 2002 r. ks. proboszcz przywiózł figurę, oczom wiernych ukazała się piękna postać Maryi z Dzieciątkiem na ręku, o delikatnym uśmiechu, jakby chciała wziąć pod swoją opiekę każdego, kto się do Niej ucieka – stąd, Matka Pięknej Miłości i akt oddania całej parafii pod opiekę Bogarodzicy. Następnego dnia /1 czerwca 2002 r,/ wprowadzono zwyczaj odprawiania pierwszosobotnich nabożeństw wynagradzających Niepokalanemu Sercu Maryi, które dziś cieszy się szczególnym umiłowaniem przez wiernych, a od 2 czerwca wierni zobowiązali się wspólnie odmawiać, codziennie przed Mszą św. wieczorną , modlitwę różańcową. Zwyczaj ten trwa do dziś.

W maju 2002 r. wraz z Matką Bożą sprowadzają się do parafii Siostry Franciszkanki Rodziny Maryi. Dzięki zapobiegliwości i gospodarności ówczesnej przełożonej S. Sabiny Preuss, wspieranej dzielnie przez współsiostry Zgromadzenie sprzedało stary dom położony przy ruchliwej ulicy II Armii Wojska Polskiego (na terenie parafii Świętej Trójcy) i kupiły dom położony tuż przy plebanii parafii św. Jacka, przy ul. Nadbrzeżnej 8. Rozbudowały go, wyremontowały i dostosowały do potrzeb życia klasztornego. Poświęcenia nowego domu dokonał ks. biskup legnicki Tadeusz Rybak w czerwcu 2003 roku.

Dnia 14 sierpnia 2002 r. Sanktuarium św. Jacka nawiedził szczególny gość: J.E. kardynał Marian Jaworski, metropolita lwowski ze swoim biskupem pomocniczym Marianem Buczkiem. Natomiast 15 września tego roku Sanktuarium odwiedził arcybiskup Franciszek Pius Tamburrino, sekretarz Watykańskiej Kongregacji Kultu Bożego.

W tymże roku 2002 parafia św. Jacka oddaje część gospodarczych pomieszczeń domu katechetycznego do dyspozycji Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży Diecezji Legnickiej. Młodzież pod kierunkiem ks. Sławomira Augustynowicza wyremontowała i zaadaptowała te pomieszczenia, tworząc Diecezjalne Centrum Duszpasterstwa Młodzieży „Emaus”. Z dniem 18 września 2002 r. biskup ustanawia ks. Augustynowicza dyrektorem tegoż centrum.

Wspólnota parafialna, troszcząc się o wygląd kościoła, wprowadzając nowe formy pobożności, nie zapomina o konkretnych czynach miłości. Działający Parafialny Zespół Caritas ma pełne ręce roboty. Od września 2002 r. w ramach działalności świetlicy „Arka” zespół charytatywny przygotowuje w „dni szkolne” śniadania dla dzieci z rodzin niezamożnych. Korzysta z nich ok. 50 dzieci.

Koniec roku 2002 r. przyniósł bolesne wydarzenie w życiu parafii. W nocy 22/23 grudnia chuligani włamali się do kościoła poprzez zsyp na węgiel; zupełnie zniszczyli drzwi od piwnicy oraz drzwi do kościoła. Próbowali rozbić tabernakulum, jednak dzięki Bogu, nie zdołali tego uczynić. Tabernakulum do dziś nosi na sobie rysy tamtej świętokradzkiej próby. Sprawców policja nie zdołała ująć.

Rozwijający się kult św. Jacka zatacza coraz szersze kręgi pobożności. Po kolejnych pielgrzymkach do Krakowa powstaje myśl, aby sprowadzić także relikwie bł. Bronisławy Odrowążówny, związanej z postacią Jacka Odrowąża. Po podjętych staraniach u sióstr norbertanek z Karkowskiego Zwierzyńca relikwie błogosławionej zostają wprowadzone do sanktuarium 29 sierpnia 2003 r. Uroczystościom przewodniczy Kustosz Sanktuarium MB Fatimskiej w Wilkowie, tutejszy parafianin, ks. kanonik Ryszard Hajduk.

Rok 2003 był ważnym rokiem w życiu Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Rodziny Maryi, pracujących w parafii. Ojciec Święty beatyfikował ich ojca założyciela arcybiskupa Zygmunta Szczęsnego Felińskiego. 9 czerwca 2003 r. do Sanktuarium Św. Jacka przybyły matka generalna Fabiola Ruszczyk, matka prowincjalna Regina Pobiedzińska i wiele sióstr Rodziny Maryi, by dziękować Bogu za dar beatyfikacji. Uroczystościom przewodniczył biskup legnicki Tadeusz Rybak.

Dnia 22 września 2003 r. zostaje odwołany z parafii wikariusz ks. Przemysław Newecki. Jego obowiązki z dniem 31 października tegoż roku obejmuje ks. Krzysztof Zambroń.

Z dniem 7 grudnia 2003 r. we wspólnocie parafialnej rozpoczynają posługiwanie świeccy szafarze Komunii św. trzej wybrani i odpowiednio przygotowani do tego panowie: p. Ryszard Kaszczyszyn, p. Mirosław Małachowski i p. Jan Woszczyło.

Dnia 2 kwietnia 2005 r. licznie zgromadzeni w sanktuarium parafianie oraz rzesze młodzieży wraz z całym światem żegnali „odchodzącego do Domu Ojca” papieża Jana Pawła II. Po tym wydarzeniu pozostała, przechowywana w archiwum parafii, pamiątkowa księga, zawierająca wiele wzruszających wpisów pozostawionych przez wiernych nawiedzających w tych wyjątkowych dniach Sanktuarium św. Jacka.